Rozdział piętnasty: Nikomu nic nie powiem.

KILKA MIESIĘCY PÓŹNIEJ

    Po czterech miesiącach Blanca była już po rozwodzie i związała się z Pennem, który zaakceptował, że szatynka urodzi dziecko Davida. Pocieszał go fakt, że piłkarz nic nie wie o dziecku i się nie dowie. On zastąpi maleństwu ojca i wszystko będzie wspaniale.
    Blanca szykowała się właśnie do programu telewizyjnego Tomasha Robsona, gdzie opowie o Titanicu oraz o swoim odkryciu na statku. Była bardzo dumna z tego, że to właśnie jej udało się odnaleźć stary pamiętnik, który opisuje życie i prawdziwy wygląd statku. Niestety właścicielka pamiętnika już nie żyje, ale jest to ważny dowód. Okazało się, że kobieta opisała chaos i całe wydarzenie utonięcie statku. Celowo zostawiła go w pokoju, by kiedyś ktoś mógł go odnaleźć. Blanca ubrała się w brzoskwiniową sukienkę i brązowe szpilki. Dobrała do tego kopertówkę oraz kolczyki i była gotowa.

    Wszyscy piłkarze FC Barcelony otrzymali dziś wolne, co u Davida Villi równało się siedzeniem przed telewizorem i oglądanie wszystkiego, co leci. Od rozwodu w jego życiu liczyła się tylko piłka nożna. Trenował najciężej, jak potrafił, dawał z siebie wszystko i odnosił z klubem sukcesy. Tylko to się liczyło.
    Brunet usiadł na kanapie i włączył telewizor. Jego wzrok przykuła Blanca, która była gościem w jednym z amerykańskich programów. Zrobił głośniej i uważnie słuchał.

    - Blanca, o twoim odkryciu mówi się na całym świecie. Jak się z tym czujesz? - zapytał Tom, gospodarz programu.
    - Szczerze mówiąc, to zawsze marzyłam o czymś takim, ale teraz mam dość ciągłych wywiadów i tego całego zamieszania.
    - W takim razie czuje się zaszczycony, że przyjęłaś zaproszenie do mojego programu.
    - Chciałam o wszystkim tutaj opowiedzieć i mieć to z głowy - powiedziała, uśmiechając się szeroko. - Pamiętnik należał do kobiety, która niestety zginęła w katastrofie. Udało nam się dotrzeć do jej rodziny i bardzo się z tego cieszymy, ponieważ dowiedzieliśmy się kilku ciekawych informacji.
    - Jakich?
    - Katy uciekła z Liverpoolu, aby zrobić na złość rodzicom. Okazało się, że bardzo tego żałowała już w pierwszym dni rejsu. Jej rodzice byli nam bardzo wdzięczni za odnalezienie pamiętnika - odparła grzecznie i pogłaskała się po zaokrąglonym brzuszku. - Przepraszam, mogłabym dostać wody?
    - Oczywiście. Ciężarnym się nie odmawia - rzekł z uśmiechem Thomas i nalał szatynce wody do szklanki. - Porozmawiajmy chwilę o tobie. Byłaś żoną hiszpańskiego piłkarza, prawda?

    David przeżył ogromny szok. Nie miał pojęcia, że Blanca jest w ciąży! Miał nadzieje, że gospodarz poda kilka szczegółów z życia szatynki. Był ciekaw, czy to Penn jest ojcem..

    - Tak, ale to stara sprawa. Nie chcę o tym mówić.
    - No dobrze. Który to miesiąc? - zapytał, patrząc na brzuch szatynki. - Wydaje się ogromny!
    - To prawda, ale jestem dopiero w czwartym miesiącu ciąży. Najwidoczniej urodzę wielkoluda - zachichotała cicho.
    Sama była zdziwiona, że brzuch jest taki duży, ale lekarz nie miał żadnych przeciwwskazań. Powiedział, ze tak musi być i nie ma się czym martwić.
    - Miejmy nadzieje, że tak nie będzie. Dziękuje ci za przybycie - powiedział gospodarz  i po chwili dodał. - A teraz zapraszam mojego drugiego gościa, Justina Bibera.

    - Pedał - warknął Villa i wyłączył telewizor.
    W głowie obliczył sobie, że jeśli Blanca jest w czwartym miesiącu ciąży, to ojcem jest on! Ich pamiętna noc w hotelu, po której wszystko zniszczył. Tak bardzo pragnął dziecka.. Teraz będzie je miał, ale Blanca mu nie powiedziała. Z jednej strony wcale się jej nie dziwił, bo potraktował ją okropnie, ale  z drugiej, to nie miała prawa tego przed nim ukryć. Jest ojcem tego maleństwa i nikt, ani nic tego nie zmieni!

    Postanowił, że poleci do Halifaxu i porozmawia z Blancą. Był pewien, że szatynka nosi w brzuchu jego dziecko, więc nic go nie powstrzymywało. Zabukował bilet, spakował się i wyleciał.
    Po kilkugodzinnym locie wreszcie znalazł się na lotnisku w Kalifornii. Taksówką udał się pod hotel i podszedł do recepcji, gdzie przywitała go urocza blondynka.
    - Dzień Dobry. Wiedziałam, że jeszcze pan tu przyleci - powiedziała z szerokim uśmiechem na twarzy. - Miał pan rezerwację?
    - Nie. Mam nadzieje, że jest jakiś wolny pokój?
    - Ma pan szczęście. Ten sam pokój, co ostatnio.
    - Super, bardzo się cieszę - odpowiedział, uśmiechając się lekko. - Mam do pani prośbę.
    - Słucham?
    - Proszę nikomu nie mówić, że tu jestem.
    - Jasne. Nikomu nic nie powiem.
    - Dziękuje. Do zobaczenia - pożegnał się i ruszył w stronę windy.
    Po chwili koło recepcji pojawiła się Blanca. Blondynka chciała jej powiedzieć, że David jest w hotelu, ale obiecała mu, że nic nie powie. Czuła, że ma to związek z szatynką i nie chciała psuć mu planów.
    - Hej. Widziałaś Penna? - zapytała Blanca, opierając się o ladę. - Szukam go od kilku minut.
    - Niedawno był tutaj z szefem, ale się zmyli.
    - Kurcze..
    - Coś się stało?
    - Nie, nie. Ale chciałam z nim porozmawiać, bo to jest pilne - odpowiedziała z lekkim uśmiechem. - Jeszcze raz pójdę zobaczyć w biurze.
    - Ty lepiej idź do pokoju i odpoczywaj. Nie powinnaś się denerwować w twoim stanie.
    - Ciąża to nie choroba - odpowiedziała cicho i spojrzała na zegarek. - Dobra, idę go szukać. Do zobaczenia!

***

Wiem, że rozdział jest króciutki, ale to nic. Jeszcze dwa i epilog :)

ZAPRASZAM NA: 

DEMA-MILLOR